Estimated reading time: 3 minutes
’n Santa Gertrudis-stoetteler van Limpopo het vroeër dié week kennis gegee dat hy hom na die Limpopo Hooggeregshof gaan wend om teen ’n bevinding in Polokwane te appelleer.
Dit kom na regter Gerrit Muller op 24 Augustus vanjaar bevind het dat dr Hendrik Nel, die direkteur en aandeelhouer van Ngomo Boerdery, nie bo alle redelike twyfel kon bewys dat die dood van 14 van sy stoetbeeste ‘n gevolg is van snotsiekte wat oorgedra is deur blouwildebeeste op die naburige plaas, Castle De Wildt, nie.
“Dít ten spyte van kliniese verslae wat by die hofstukke aangeheg was wat bevestig het dat die dood van die beeste veroorsaak is deur blouwildebees verwante snotsiekte,” sê Marinus van Jaarsveld van Marinus van Jaarsveld Prokureurs.
In die appèl-aansoek voer Nel se regspan aan dat die hof fouteer het deur nie die nodige gewig toe te ken aan Nel se argument – dat alle blouwildebeeste tydens geboorte met snotsiekte besmet word en dus draers is van snotsiekte nie.
Regter Muller het egter in sy uitspraak gesê dat daar nie tydens die hofsitting eenstemmigheid onder die deskundige getuies was oor hoe om die verspreiding van snotsiekte te bekamp nie. Dr Pierre Bester van Warmbad Dierekliniek het namens die applikant aangevoer dat hy, oor die bestek van 30 jaar, in sy praktyk gevalle van snotsiekte teëgekom het waar ’n afstand van tussen 500m en 1km as ’n reël genoegsaam was om die verspreiding van die virus te bekamp.
Dr Jana Pretorius, ’n veearts van Bela-Bela en stigter van die Rhino Pride Foundation, het weer namens die respondente genoem dat daar verskillende opinies oor die bekamping van snotsiekte bestaan en dat skeiding slegs een opinie is. Sy het voorgestel dat beeste voorkomend met ivermektien ingespuit word om die virus te bekamp. “Dr Nel het in sy repliserende stukke juis aangevoer dat sy beeste gereeld gespuit word met ivermektien om hulle teen parasiete te behandel en ten spyte daarvan het 14 van sy diere steeds gevrek,” sê Van Jaarsveld.
Lees meer oor die gevare van snotsiekte.
Sonde met die bure
Uit die hofstukke blyk dit of die probleme ontstaan het nadat afkampingsdrade op die teelplaas in 2021 laat val is sonder dat die respondente (Castle De Wildt) iemand hieroor ingelig het. Dié teelplaas is in ’n jagplaas omskep. Gevolglik kon wild skielik baie nader aan die beeste wei, omdat die drade voorheen ’n skeiding tussen die spesies bewerkstellig het.
Nel sê omdat daar gejag word, plaas dit stres op die diere, wat die risiko van snotsiekte-virus infeksies verhoog.
Op grond van ’n vorige hofuitspraak het regter Muller aangevoer dat grondeienaars geregtig is om hul grond vir enige doel in te span wat die eienaar goeddink. “Die reg moet ’n reëling voorsien vir die botsende eiendoms- en genotsbelange van bure, en hy doen dit deur eiendomsregte te beperk en aan eienaars verpligtinge teenoor mekaar op te lê. Sommige van die beperkings is ‘n direkte gevolg van die feit dat ’n eienaar se eiendomsregte by sy grense eindig.” – Susan Marais, Plaas Media
